CAT CAFÉ THE SERIES
(Chen Bolin x Jing Boran)
ตอนที่ 1
ก๊อกๆๆ
“ขออนุญาตค่ะบอส มีเอกสารด่วนให้เซ็นค่ะ”
เลขาเดินเข้ามาวางแฟ้มเอกสารไว้บนโต๊ะก่อนจะเหลือบเห็นถุงอาหารสำหรับแมวที่โต๊ะข้างๆ
“เอ๊ะ...นี่บอสเลี้ยงแมวด้วยเหรอคะ” เลาขาเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ
ก็แน่ละ
ใครจะคิดว่าหน้าตาเข้มๆไว้หนวดแบบบอสของเธอจะนิยมสัตว์หน้าขนน่ารักขี้อ้อนแบบนั้น
“อ่อ..เปล่าครับ พอดีรปภ.ที่หน้าคอนโดผมเค้าเจอแมวบาดเจ็บเลยเก็บมาเลี้ยงหน่ะ
ผมเลยว่าจะซื้อไปฝาก” ป๋อหลินตอบคำถามพลางเซ็นเอกสารไปด้วย
“อ๊า~ ก็คิดว่าบอสชอบแมวซะอีกค่ะ” เจ้านายเงยหน้ามองเลขาสาวพลางยกคิ้วสงสัย
“ก็พอดีได้ยินสาวๆประชาสัมพันธ์เค้าคุยกัน
ว่ามีคาเฟ่แมวมาเปิดใหม่ใกล้ๆ เผื่อว่าบอสจะสนใจ” เลขาเดินไปหยิบแฟ้มที่บอสส่งคืนให้
“อืมมม ก็น่าสนใจดีนะ” พูดถึงแล้วพาลให้นึกถึงแมวน้อยขี้โมโหที่เจอเมื่อวันก่อน
ป่านนี่จะไปกัดใครเค้าอีกไหมละนั่น
“หยางหยาง! เกอจะ...อ้าว ขอโทษครับ”
ป๋อหรันเดินออกมาหาน้องชายที่หน้าร้าน
ไม่ทันสังเกตว่ามีลูกค้าเพราะปกติเช้าๆแบบนี้ยังไม่น่าจะมีลูกค้าเข้าร้าน
“เกอมีอะไรหรือเปล่าครับ” หยางหยางถามทั้งๆที่กำลังง่วนอยู่กับการชงชา
“อ่อ เกอว่าจะออกไปซื้อของที่ซุปเปอร์สักหน่อย
ที่บ้านขาดอะไรไหม?”
“อืม
เกอช่วยซื้อชามาเพิ่มให้หน่อยสิครับ เดี๋ยวผมจดให้ รอแปปนะครับ”
ป๋อหรันออกไปซุปเปอร์ใกล้ๆบ้าน หลังจากรับกระดาษจดรายชื่อชายาวเยียดจากน้องชาย
รถสปอร์ตคันหรูแล่นเข้าเทียบจอดบริเวณที่ร้านจัดเป็นโซนสำหรับจอดรถก่อนเจ้าของรถจะเดินมาหยุดอยู่หน้าประตูร้าน
“เชิญคุณลูกค้าเข้าไปนั่งในร้านได้นะครับ” ป๋อหรันที่กลับจากซื้อของเอ่ยชวน เพราะเห็นลูกค้ายืนมองหน้าร้านอยู่สักพักแล้ว
“ขอบคุณมากครับ” คุณลูกค้าหันไปมองด้านหลังก่อนจะพบกับผู้ชายที่หอบของไว้เต็มทั้งสองมือ
เมื่อเห็นชัดว่าคนที่เอ่ยชวนเป็นใครก็ทำให้เจ้าตัวเผลอหัวเราะในลำคอเบาๆ ส่วนเจ้าของร้านเมื่อเห็นหน้าอีกฝ่ายหนำซ้ำยังถูกหัวเราะใส่
ได้แต่กัดฟันข่มความโมโหปนอาย
เดินกระแทกไหล่คนที่ยังหัวเราะไม่หยุดเข้าไปในร้านทันที
“เดี๋ยวก่อนสิครับคุณ” ป๋อหลินเอ่ยรั้งไว้แต่อีกฝ่ายเดินตึงตังเข้าร้านไปเสียแล้ว
ยิ่งเห็นใบหน้าแดงๆซึ่งไม่แน่ว่าอายหรือโกรธยิ่งทำให้นึกขันขึ้นมา ‘ดุจริงๆนะแม่คุณ’
“ยินดีต้อนรับครับ?”
วันนี้วันเสาร์เสี่ยวหยวนไม่ได้ไปโรงเรียนจึงออกมาช่วยต้อนรับลูกค้า
“มากี่ท่านครับ”
“คนเดียวครับ”
ปากพูดแต่ตากลับมองไปที่เค้าเตอร์
เสี่ยวหยวนจึงเดินนำลูกค้าไปยังที่นั่งติดกระจกฝั่งติดถนน
“คุณลูกค้าจะดื่มอะไรก่อนไหมครับ?” เสี่ยวหยวนยื่นเมนูให้ลูกค้า
“ขอกาแฟสักแก้วก่อนแล้วกันครับ”
“งั้นรอสักครู่นะครับ ส่วนแมวที่นี่
อุ้มได้นะครับ พวกสาวๆใจดี” เมื่อรับออเดอร์เสร็จกำลังจะเดินกลับไปยังเค้าเตอร์
“ขอโทษนะครับ พนักงานคนนั้นชื่ออะไรเหรอครับ?”
เสี่ยวหยวนหันไปมองที่เค้าท์เตอร์ก่อนจะตอบ
“อ่อออ ชื่อป๋อหรันครับ
จริงๆแล้วพวกเราสามคนพี่น้องเป็นเจ้าของร้านเองแหละครับ
คุณลูกค้ามีอะไรจะคุยกับป๋อหรันเกอหรือเปล่าครับ?”
“เปล่าหรอก ขอบคุณมากนะครับ”
หลังจากเสี่ยวหยวนเดินกลับไป สาวๆทั้งหลายที่เห็นลูกค้านั่งอยู่ในร้านต่างพากันเดินมาคลอเคลีย
“หยางเกอกาแฟแก้วหนึ่งฮะ”
“เสี่ยวหยวน
คุยอะไรกับลูกค้าตั้งนานสองนาน” ป๋อหรันถามขึ้นเพราะหน้าตาท่าทางตาลุงหนวดนั้นไม่น่าไว้ใจเอาซะเลย
“ก็ไม่มีอะไรนี่ฮะ
เค้าแค่ถามเรื่องร้านก็แค่นั้นเอง”
“งั้นเดี๋ยวออเดดอร์นี้เกอดูแลเอง
เสี่ยวหยวนไปทำอย่างอื่นเหอะ” ป๋อหรันละมือจากงานที่ทำ
ก่อนจะนำกาแฟไปเสิร์ฟให้ลูกค้า
“กาแฟที่สั่งได้แล้วครับ”
วางแก้วกาแฟเสร็จก็หันหลังกลับทันที
“เดี๋ยว!”
ป๋อหลินเห็นอีกฝ่ายเตรียมตัวเดินหนีจึงจับมือรั้งไว้ ส่วนป๋อหรันเองก็พยายามสะบัดมือหนี
“คุณลูกค้ากรุณาปล่อยมือผมด้วยครับ”
“ถ้าผมปล่อยคุณจะยอมคุยกับผมไหม?”
ป๋อหรันเห็นท่าว่ายังไงก็คงต้องคุยจึงพยักหน้ารับ
“เรื่องวันก่อนผมไม่ได้ตั้งจะหัวเราะเยาะคุณนะครับ”
ป๋อหลินพูดอธิบายแต่ยังไยอมปล่อยมือ
“ช่างมันเหอะ
ผมไม่ได้ใส่ใจอะไรแล้วละ...แล้วก็กรุณาปล่อยมือผมสักที” ป๋อหรันวางท่านิ่งๆใส่อีกฝ่าย
คุณลูกค้าจึงค่อยๆคลายมือที่จับคุณเจ้าของร้านออก
ป๋อหรันชะงักเท้าก่อนจะหันกลับมาแล้วพูดขึ้นว่า
“อ่อ อีกอย่าง กรุณาอย่ามาทำรุ่มร่ามกับน้องชายของผมอีก” คนฟังได้แต่ทำหน้างง ว่าตัวเองไปทำเรื่องแบบนั้นตอนไหน
“เหอะ
แก่ขนาดนี้แล้วยังคิดจะมาเต๊าะเด็กอีก ตาแก่หัวงูเอ๊ย!”
“จิ่งเป่าเกอรู้จักลูกค้าคนนั้นด้วยเหรอครับ”
หยางหยางถามเพราะดูท่าทางพี่ชายกับลูกค้าเหมือนสนิทสนมกัน
“ใครจะไปรู้จักคนแบบนั้นกัน
ทำงานต่อได้แล้ว” ป๋อหรันหันไปมองลูกค้าทำให้เห็นว่าอีกฝ่ายมองตัวเองอยู่ตลอด
เมื่อเห็นว่าป๋อหรันหันมามองก็ส่งยิ้มหวานมาให้
“ยิ้มบ้ายิ้มบออะไร หึ๊ย! ขนลุก” หลังจากนั้นป๋อหรันได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำงานโดยพยายามหลีกเลี่ยงไม่หันไปมองอีก
“เหว่ยถิง อาทิตย์หน้านายว่างไหม? มาช่วยกันจับแม่เสือหน่อยสิ”
------------------------------TBC------------------------
